Verlichting. Iedere RC-auto zou het eigenlijk standaard moeten hebben. Het maakt je auto gewoon áf, het ziet er niet alleen cool uit, maar voegt ook zeker wat toe aan het realisme (zeker in het geval van schaalrijders).
Maar verlichting is uiteraard ook functioneel, want de auto blijft perfect zichtbaar -ook op lange afstand- als het echt donker is buiten. Met wit op de voorkant en rood op de achterkant heb je met de zon onder altijd de perfecte oriëntatie.

Gelukkig kun je als enthousiaste hobbyist altijd zelf iets bedenken voor op praktisch alle auto’s. Wat is nu de beste manier op een Traxxas Slash 4×4?

 

 

 

Poging 1

Vooropgesteld: we wilden zelf iets bedenken.

Natuurlijk kun je de RPM voor- en achterbumper met RPM light canisters kopen, maar dat is een, voor louter verlichting, drastische en kostbare ingreep. Bovendien vind ik de standaard bumpers mooier en heb ik ze nog nooit hoeven te vervangen.

Dus… op naar de hobbyshop en eens rondsnuffelen bij de honderden ‘universele’ onderdeeltjes. We kwamen thuis met twee keer een RCP-Racing ‘Dakbeugel met lampen’. Slecht enkele euro’s en een vorm die verbazingwekkend genoeg veel weg heeft van met name de standaard voorbumper van de Slash 4×4.

 

 

De RCP-Racing beugels zijn van stevig, zwart kunststof en hebben een viertal light canisters met ruimte voor 5 mm led’s.

Nou… we hebben het bijzonder makkelijk gedaan: op de voorkant en op de achterkant een beugeltje direct tegen de bumper aan bevestigd m.b.v. zwarte tie-wraps en de 6V 5 mm led-set van de grote Traxxas Summit gebruikt; wit voorop en rood achter.
Het resultaat zag er fantastisch uit. De RCP-Racing dakbeugeltjes leken wel op te gaan in het geheel en als je niet beter wist, zou je denken dat de Slash 4×4 er gewoon zo uit hoort te zien.

De led’s van de Summit bleken een schot in de roos: 6V, dus direct aan te sluiten op de ontvanger en superhelder. In het pikkedonker rijden werd een sport apart.

 

 

 

 

 

MAARRRR…… het magische woord ‘duurzaamheid’ kent zoals gewoonlijk geen genade. Na een wat serieuzere bashsessie met deze Slash 4×4 werd het al snel pijnlijk duidelijk dat het geen goed idee was om de RCP-Racing dakbeugeltjes voorop de bumpers te monteren. Om een lang verhaal kort te maken: na een paar koprollen, radslagen en nose-down landingen op de crossbaan lagen bijna alle light canisters eraf. Afgebroken…

 

Poging 2

Maar het was zo mooi en handig dat we het niet meer zonder ledjes op de Slash 4×4 wilden stellen. Maar ja, wat is nou die duurzame manier van monteren?
Toch kijken naar die hele bumperset van RPM? Nee, want menigeen vertelde ons dat ook de RPM lichtset niet opgewassen was tegen hard bashen en springen. “Ledjes en bashen gaan gewoon niet samen op een RC-auto”, zei bijna iedereen die ik erover sprak.

Tóch weer terug naar de hobbyshop en weer twee nieuwe, zelfde RCP-dakbeugels meegenomen. Eens even zien hoe anders te monteren…
Het resultaat was eigenlijk hetzelfde als bij poging 1, maar nu werden de beugels ACHTER de standaard bumpers gehangen en wederom met zwarte tie-wraps bevestigd. Als de auto nu een klapper maakt dan zijn het nu immers de bumpers die de tik pakken en niet de dakbeugels, toch?

Op de voorkant kwam de bedrading van de ledjes echter goed krap te zitten wanneer de kap geplaatst werd. Uiteindelijk hebben we de grille uit de kap geknipt om de ledjes + bedrading de ruimte te geven.
Het resultaat was eigenlijk nog mooier dan dat van poging 1. Doordat de beugels nu achter de bumpers zaten, waren ze niet alleen beter beschermd, het leek nu nog meer alsof de Slash 4×4 zo uit de fabriek is gekomen.

 

 

 

MAARRRR…… het magische woord ‘duurzaamheid’ kent zoals gewoonlijk, ook bij deze tweede poging, geen enkele vorm van genade.
Toegegeven, het zaakje was steviger dan bij poging 1, maar uiteindelijk brak er, na een serie hoge sprongen, zowel voor als achter een light canister af. En dit keer met zoveel kracht, dat de ledjes in die canisters van de bedrading waren losgetrokken. En Summit led’s zijn in serie aangesloten, dus ja… dan brandt er gelijk helemaal niks meer.

 

Poging 3

En toch niet willen opgeven hè….
Een nieuwe set Summit led’s later, hebben we bij de inmiddels derde poging bedacht die hele RCP-Racing dakbeugels eens weg te laten. Want tenslotte waren het die beugels die steeds braken.
Gewoon de blote ledjes niet te strak met tie-wraps achter de bumpers vastmaken. Kun je zelf nog een beetje de richting van de lichtbundel aanpassen en vanaf een afstandje was het zo nog steeds prima zichtbaar, want op de voorkant schijnen ze precies door die grote gaten in de standaard bumper heen. Benieuwd hoelang dit gaat houden zo!

 

 

 

 

 

 

Om niet goed van te worden. Blote ledjes? Doe het niet! Na een middagje ‘autootje afbeulen’ is er zowel voorop als achterop een draadbreuk opgetreden, ergo: beide led-setjes wederom naar de maan.

 

 ===============

Wel, het zal je niet verbazen dat er toen een poosje met deze Slash 4×4 is rondgereden – ZONDER verlichting.
Maar zoals het een beetje modelbouwer betaamt, gaat het op een goed moment dan toch weer kriebelen, en dat heeft geleid tot:

===============

 

Poging 4

De hobbyshop heeft nu geen RCP-dakbeugels meer, en wij hebben er weer twee in huis, eveneens als ook weer nieuwe Summit lampjes. 

 

Maar dit keer moest het anders. We gaan voor DUURZAAM. Hufterproof. Dit wordt echt de laatste poging.

We hebben de dakbeugels beiden ondersteboven ver achter de standaard bumpers gemonteerd (tie-wraps). Deze manier zorgt ervoor dat de dakbeugels een klein beetje in de tie-wraps kunnen ‘schommelen’, zodat het geheel een beetje kan meebewegen bij een klapper.

 

 

 

De verlichting is met de beugels meer naar achteren een tikkeltje minder zichtbaar van dichtbij (op de voorkant schijnen de ledjes gelukkig nog steeds door die grote gaten in de standaard voorbumper), maar zijn wel een heel stuk verder weg van impact in het geval van een crash, koprol of radslag.
De bedrading van de led’s zelf zijn nu niet meer vastgemaakt met tie-wraps, maar zit in principe gewoon los. Zo kan er niks ’trekken’ of klemzitten, is er genoeg reservelengte in draad en breekt er hopelijk ook niks af.

 

 

 

Rijklaar hebben we nu min of meer hetzelfde resultaat als bij poging 2, maar -gelukkig- blijkt deze poging de beste tot nu toe. Na heel wat van die onvermijdelijke, harde bashsessies, met aardig wat flinke klappers, is het zaakje tot op het moment van schrijven nog heel.
En hopelijk gaat dat nog heel lang zo blijven!